Czym jest cukrzyca?
Cukrzycą nazywamy grupę schorzeń o podłożu metabolicznym, w których wspólnym elementem jest przewlekle podwyższony poziom glukozy we krwi (hiperglikemia) wynikającym z braku wydzielania lub niewystarczającego wydzielania insuliny lub jej działania lub obu tych przypadków jednocześnie.
Można powiedzieć, że cukrzyca jest skutkiem zaburzenia gospodarki węglowodanowej w organizmie człowieka spowodowana bezwzględnym (defekt wytwarzania) lub względnym (defekt działania) niedoborem insuliny. Przewlekle podwyższony poziom glukozy jest niebezpieczny dla wielu narządów i tkanek i jest przyczyną uszkodzenia, niewydolności i wadliwego działania różnych narządów, w tym wzroku, naczyń krwionośnych i serca, nerek, układu nerwowego. Cukrzyca jest niebezpieczna z powodu wysokiego prawdopodobieństwa wystąpienia ciężkich powikłań prowadzących nawet do śmierci.
Brzmi złowrogo, bardzo poważnie i tak jest w istocie, i też tak trzeba ją traktować. Ale, dlaczego mam się tym przejmować, przecież jestem zdrowy, odżywiam się zdrowo?
Według danych ze strony internetowej International Diabetes Federation, (http://idf.org), w roku 2013 na całym świecie dotkniętych cukrzycą było blisko 382 miliony osób. Organizacja ta prognozuje wzrost liczby zachorowań w roku 2035 do prawie 592 milionów osób, co stanowi ogromny wzrost, o średnio 55%.
Czy będę jedną z tych 592 milinów osób? Co mogę zrobić by tak nie było?
Najlepiej jest zapobiegać. Cukrzyca jak czytamy wyżej, jest skutkiem zaburzeń gospodarki węglowodanowej.
Co to znaczy?
W skrócie, to znaczy, że organizm osoby chorej nie radzi sobie dobrze z metabolizowaniem, wykorzystaniem dla potrzeb własnych, słodyczy, pieczywa, makaronów, ziemniaków, ryżu, soków, napojów słodzonych, owoców a nawet mleka. Organizm chory nie potrafi sobie poradzić z dużą ilością glukozy, która powstaje na skutek trawienia produktów węglowodanowych.
Jaką strategię można obrać?
Przyjmować leki, które pomagają komórkom metabolizować glukozę.
Stosować dietę, która rozłoży równomiernie w ciągu dnia ilość węglowodanów. Można również
ograniczyć ilość węglowodanów.
Ta ostatnia strategia jest podobna do takich, które są stosowane przy alergiach pokarmowych, chorobach płuc wywoływanych przez palenie tytoniu, uzależnieniu od alkoholu – nie należy wprowadzać tych składników do organizmu. Jeżeli jesteś uczulony na jaja kurze, to nie powinieneś ich jeść. Jeżeli twój organizm choruje, bo źle znosi węglowodany, to nie należy ich jeść. Kiedy mówimy, że ktoś ma cukrzycę lub stan przedcukrzycowy, badamy poziom glukozy we krwi np. na czczo i jeżeli jest wyższy niż pewna wartość, to….wtedy już jest za późno. Są pewne objawy, które można wiązać z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów i które występują dużo wcześniej zanim glukometr pokazuje ponad 125 mg/dl glukozy na czczo (=cukrzyca).
Można wyróżnić cztery etapy zaburzeń metabolizmu węglowodanów poprzez następujące objawy:
1. Gdy odczuwasz głód w czasie spadku poziomu glukozy we krwi – tzw. hipoglikemia – który przemija po zjedzeniu czegoś słodkiego.
2. Pewne nieprawidłowości, nawet niewielkie w wahania poziomu glukozy często występujące równocześnie z zaburzonym profilem lipidowym oraz nadciśnieniem tętniczym
3. Pełne objawy stanu przedcukrzycowego potwierdzone diagnostycznie – 100 – 124 mg/dl glukozy
4. Pełne objawy cukrzycy potwierdzone diagnostycznie > 124 mg/dl glukozy
Cukrzyca rozwija się trochę niezauważenie, bo łatwo jest zignorować np. uczucie głodu, które mija po zjedzeniu czegoś słodkiego.